Edukacja i kształcenie

Patrząc na obecną kondycję szkół, nauczycieli, a przede wszystkim uczniów, powinna nas wszystkich ogarnąć trwoga kiedy wspomnimy na słowa Jana Zamoyskiego, że “Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie.”. Obecny kryzys systemu edukacji jest najlepszą alegorią kondycji Polski jako państwa. W prawdziwie zachodnioeuropejskich krajach zawód nauczyciela należy do tych najbardziej prestiżowych i atrakcyjnych na rynku pracy. W Polsce każdy słyszał, o fatalnych zarobkach w szkolnictwie, niedoborach kadrowych, nie efektywnym kształceniu nauczycieli opartym o wieczorowe studia podyplomowe oraz o szkołach, które nie spełniają swych społecznych i pedagogicznych ról. Każdy doświadczył szkolnictwa, które swe główne siły koncentruje na scholastycznym modelu edukacji i gombrowiczowskiego upupianiu, co zresztą jest preferowane przez centralistyczne władze. Opowiadamy się za pełną decentralizacją administracyjną systemu edukacji i przekazanie kwestii formalnych z nią związanych samorządom terytorialnym, a merytorycznych radom pedagogicznym i rodzicielskim oraz samorządom uczniowskim. To społeczność szkolna złożona z nauczycieli, rodziców i uczniów w najlepszy sposób zatroszczy się o efektywny program nauczania i narzędzia kształcenia. Decentralizacja ochroni również szkoły przez zapędami ideologicznie „nawiedzonych” centralistycznych ideologów. W ramach szerokich kompetencji to rady pedagogiczne i rodzice będą decydowali o takich kwestiach jak edukacja regionalna, seksualna czy nauczanie języków mniejszościowych, a nie oderwani od rzeczywistości urzędnicy lub politycy. Chcemy szkoły, w której oś współpracy będzie oparta na linii rodzice-uczniowie-nauczyciele, a nie nawiedzony minister, służalczy kuratorzy i zdesperowani dyrektorzy. Przestańmy oczekiwać od dzieci wykreowanych sukcesów, a postawmy na ich potrzeby i pasje. Zamiast się ekscytować jednostkami, które odnoszą sukces i uciekają z Polski, postawmy na stabilny efektywny system edukacji. Dla państwa najlepszą gwarancją przyszłością nie są wybitne jednostki, tylko w pełni świadome i wykształcone społeczeństwo.